| |||
Heart |
HEART
Oh, my heart! Why do you behave So amicably toward these chains? You never weep or writhe in pain, How can you endure your endless silence? Don''t the insults ever offend you? Is there no end to your submission? Will you ever break free of the chains And can the swords ever be shattered? You are alive, not a dead thing, You are still manly, wholly human; Don''t bear these chains, Don''t bend down, Know that you too were free-born! Tashkent, 7 August 1922 (English translation by Timur Kocaoglu & Mel Kenne) |
KÖNGÜL (font/shrift: Turkish Window) |
Köngül, sén munchalar nége
Kishenler birle dostlashdIng? Né feryadIng, né dadIng bar, Néchün sén muncha sustlashdIng? Hakaret dilni aghrItmas, Tübenlik méngü kétmesmi? Kishenler parchalanmasmI? QILIchlar éndi sInmasmI? Tiriksen, ölmegensen, Sén de adem, sén de insansen, Kishen kiyme, BoyIn égme, Ki sen hem hür tughILghansen! Tashkent, 7 Avgust 1922 |
Back Home |
Send your text |